Θέματα | Χειρούργος Οφθαλμίατρος - Κατσαβάκη Μαρία στην Αθήνα - Βύρωνας

• Για τα επαγγελματικά διπλώματα οδήγησης απαιτείται οφθαλμολογικός έλεγχος κάθε 5 χρόνια.
• Για τα ερασιτεχνικά διπλώματα οδήγησης για ηλικίες άνω των 65 απαιτείται οφθαλμολογικός έλεγχος κάθε 3 χρόνια.
• Σε περιπτώσεις μονοφθαλμίας απαιτείται οφθαλμολογικός έλεγχος κάθε 1 - 5 χρόνια σύμφωνα πάντα με την κρίση του οφθαλμιάτρου.
• Για οπτικό έλεγχο υποψηφίων οδηγών ή ανανέωσης διπλώματος οδήγησης.

----- Το ιατρείο είναι συμβεβλημένο με το Υπ.Μεταφορών έκδοση διπλωμάτων οδήγησης
Οι υποψήφιοι οδηγοί που προσέρχονται για εξέταση πρέπει να έχουν μαζί τους τα απαραίτητα παράβολα από την Εθνική Τράπεζα, την ταυτότητά τους, το βιβλιάριο υγείας και μια φωτογραφία. Εάν κάποιος φοράει γυαλιά ή φακούς επαφής πρέπει να τα έχει μαζί.

-Η εντυπωσιακή αυτή δυνατότητα των ματιών μας δεν διαρκεί όμως για πάντα.
-Ήδη από την παιδική ηλικία η ικανότητα προσαρμογής αρχίζει ποσοτικά και φθίνει και στην ηλικία περίπου των 45 ετών ένα άτομο που δεν φορούσε γυαλιά ούτε για μακριά ή ούτε για κοντά, αρχίζει σταδιακά να αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις της πρεσβυωπίας.
-Τα μάτια (που όπως ήδη έχουμε πει είναι από τη φύση ρυθμισμένα να κοιτάνε μακριά) κουράζονται πιο εύκολα κατά τις κοντινές εργασίες, όπως το διάβασμα, σε χαμηλό φωτισμό, όπου αντανακλαστικά η κόρη μεγαλώνει για να δεχθεί περισσότερο φως, έχουμε ελάττωση του βάθους πεδίου (δηλ. του εύρους των αποστάσεων που τα αντικείμενα είναι εστιασμένα) και άρα μεγαλύτερη δυσκολία στο να εστιάσουμε.

-Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην προοδευτική ελάττωση της ελαστικότητας του κρυσταλλοειδούς φακού, που βρίσκεται πίσω από την ίριδα (το χρωματιστό τμήμα του ματιού). Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο ή άλλη αγωγή που να επαναφέρει την ελαστικότητά του φακού ή να αποτρέπει την απώλειά της και κατά συνέπεια η πρεσβυωπία ούτε θεραπεύεται, ούτε προλαμβάνεται.
-Τελικά, στην ηλικία των 50-52 ετών όλοι οι άνθρωποι έχουν εμφανίσει πρεσβυωπία.

Γιατί σε άλλους εμφανίζεται νωρίτερα η πρεσβυωπία και σε άλλους αργότερα;
Η ηλικία στην οποία θα αρχίσει το άτομο να καταλαβαίνει τα πρώτα συμπτώματα της πρεσβυωπίας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, κυρίως όμως από την διαθλαστική ικανότητα των ματιών του, αν έχει δηλαδή μυωπία ή υπερμετρωπία.Άτομα με δουλειές γραφείου ή άλλες κοντινές δραστηριότητες αντιλαμβάνονται τα συμπτώματα της πρεσβυωπίας πιο νωρίς από άτομα που δεν έχουν τέτοιες απαιτήσεις.
Ένας ασθενής με υπερμετρωπία έχει από κατασκευής ένα οπτικό σύστημα με μικρότερη δύναμη εστίασης από το φυσιολογικό. Έτσι άτομα με υπερμετρωπία μπορεί να εμφανίσουν πρεσβυωπία ακόμα και σε ηλικίες μικρότερες των 40 ετών.
Άτομα με μυωπία έχουν μεγαλύτερη δύναμη εστίασης του οπτικού τους συστήματος από ό,τι τους χρειάζεται. Αυτή η μεγαλύτερη δύναμη δημιουργεί προβλήματα στην μακρινή όραση, όπου δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς διόρθωση (π.χ. με γυαλιά). Το σημείο που μπορούν να εστιάσουν όμως είναι πλησιέστερο από το φυσιολογικό και αυτό τους δίνει ένα προσωρινό πλεονέκτημα κατά την εστίαση σε κοντινά αντικείμενα.

Χαλάζιο : Το χαλάζιο είναι οίδημα, υπό τη μορφή κύστης και βρίσκεται στο κάτω ή στο άνω βλέφαρο του ματιού. Είναι συνήθως ανώδυνη και κοκκοειδής (κοκκιωματώδης) μάζα που οφείλεται σε φλεγμονή. Εάν ένας ή περισσότεροι αδένες είναι αποκλεισμένοι, το σμήγμα που συσσωρεύεται κάτω από το δέρμα σχηματίζει την κύστη.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, εάν η κύστη είναι μεγάλη, η όραση μπορεί να επηρεαστεί και να γίνει θολή, από την πίεση του κερατοειδούς χιτώνα.

Σε ορισμένα άτομα το χαλάζιο μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς ξαφνικά. Ωστόσο, σε άλλες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη.
Τα άτομα με χρόνια φλεγμονή των βλεφάρων (βλεφαρίτιδα), μπορεί να είναι επιρρεπή σε υποτροπές και να εμφανίζουν συχνότερα χαλάζιο στα μάτια. Το κριθαράκι είναι μια οξεία φλεγμονή του θύλακα ή των αδένων των βλεφαρίδων.

Συμπτώματα:
Διόγκωση του άνω ή κάτω βλεφάρου μπορεί να συμβεί σταδιακά με την πάροδο του χρόνου αλλά συμβαίνει πιο συχνά στο κινητό βλέφαρο.
Ένα χαλάζιο εμφανίζεται ως σκληρό εξόγκωμα που μπορεί να αναπτυχθεί Πόνος -Κοκκίνισμα του βλεφάρου

Θεραπεία Η κυριότερη θεραπεία είναι η χρήση ειδικού κολλύριου και ειδικών οφθαλμικών αλοιφών. Όταν δημιουργηθεί μια τέτοια φλεγμονή είναι σημαντικό να ξεκινήσετε τη θεραπεία αμέσως .
Αν το χαλάζιο επιμείνει και δεν περάσει μετά από 3-4 εβδομάδες τότε η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη.

Επιπεφυκίτιδα: Φλεγμονή ή μόλυνση του επιπεφυκότα. Μόλυνση από ιό, βακτήρια, χλαμύδια, μύκητες και σπάνια παρασιτικούς παράγοντες.

Συμπτώματα : Οφθαλμική υδαρής έκκριση, Ερεθισμός, κόκκινα μάτια. Η μόλυνση εμφανίζεται αρχικά στο ένα μάτι, αλλά μπορεί να μεταδοθεί και στο άλλο. Κνησμός-Δακρύρροια-Οίδημα βλεφάρων-Διόγκωση του επιπεφυκότα-Ερυθρότητα-Δακρύρροια.

Bλεφαρίτιδα : Επίμονη φλεγμονή των βλεφάρων. Χαρακτηρίζεται από υπερλειτουργία των σμηγματογόνων αδένων που βρίσκονται κοντά στα βλέφαρα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία συνθηκών που ευνοούν την υπερβολική ανάπτυξη των βακτηριδίων.
Συμπτώματα: Κνησμός και πόνος βλεφάρων- Πιθανή απώλεια βλεφαρίδων-Δακρύρροια-Πιθανή φωτοφοβία-Εμφάνιση μικρών ελκών στα άκρα των βλεφάρων.

Ραγοειδίτιδα :Φλεγμονή του ραγοειδούς* χιτώνα του ματιού. Η πρόσθια ραγοειδίτιδα χαρακτηρίζεται από φλεγμονή της ίριδας (ιριδίτιδα) ή του ακτινωτού σώματος (κυκλίτιδα) ή και των δύο (ιριδοκυκλίτιδα). Oφείλεται σε: μόλυνση από ιό (π.χ. έρπητα) ή μύκητα, παράσιτο (π.χ. τοξοπλάσμωση),αυτοάνοση νόσο (π.χ. αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα),τραυματισμό ή έκθεση σε χημικές ουσίες,καταρράκτη ή έλκος του κερατοειδούς,
Συμπτώματα: Κόκκινα διογκωμένα μάτια.Αίσθημα καύσου, κνησμός, υγρά μάτια.Πόνος στα μάτια.Θολή όραση.Ευαισθησία στο φως.Μικρά, σκούρα στίγματα στην όραση.Μικρή κόρη του ματιού.

Γλαύκωμα : Σύνολο οφθαλμικών παθήσεων που χαρακτηρίζονται από αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, με αποτέλεσμα τη βλάβη του οπτικού νεύρου και τη μερική έως πλήρη απώλεια της όρασης. Η ενδοφθάλμια πίεση αυξάνεται, όταν παύει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ παραγωγής και παροχέτευσης του ενδοφθάλμιου υγρού. Οικογενειακό ιστορικό, η ύπαρξη υπερμετρωπίας ή πρεσβυωπίας είναι προδιαθεσικοί παράγοντες της νόσου.

Τα δάκρυα είναι ο φυσικός τρόπος του οργανισμού μας να κρατά τα μάτια μας καθαρά και προστατευμένα. Υπάρχει, όμως, περίπτωση αυτός ο μηχανισμός να μη λειτουργεί σωστά και τα δάκρυα να λιμνάζουν στο μάτι μας ή να ρέουν ακατάσχετα.
Η δακρύρροια μπορεί να είναι πολύ ενοχλητική καθώς θολώνει την όραση, ενώ οι ασθενείς χρειάζεται να σκουπίζουν τα μάτια τους, σε ορισμένες περιπτώσεις σχεδόν συνεχώς. Αρκετοί ασθενείς και ιατροί δεν γνωρίζουν ότι η δακρύρροια αντιμετωπίζεται με επιτυχία με τις πλέον σύγχρονες μεθόδους.
Πώς, όμως, παράγονται και παροχετεύονται τα δάκρυα; Τα δάκρυα παράγονται από τον κύριο δακρυϊκό αδένα, ο οποίος βρίσκεται κάτω από το άνω βλέφαρο. Κάθε ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων, που πρέπει να είναι στη σωστή ανατομική θέση, απλώνει τα δάκρυα πάνω στην επιφάνεια του οφθαλμού, μεταφέροντάς τα προς την έσω γωνία του ματιού.
Εκεί βρίσκονται τα δακρυϊκά στόμια, από τα οποία τα δάκρυα οδηγούνται στο δακρυϊκό ασκό και από εκεί εισέρχονται στο ρινοδακρυϊκό πόρο, ο οποίος παροχετεύει τα δάκρυα μέσα στη μύτη.

Οι αιτίες
Το μάτι μπορεί να δακρύζει ακριβώς επειδή ίσως είναι ερεθισμένο από βλεφαρίτιδα ή αλλεργία των ματιών ή από το σύνδρομο ξηρού οφθαλμού, κατά το οποίο το μάτι στεγνώνει όταν κοιτάζουμε σε μία οθόνη και αντανακλαστικά υπερπαράγει δάκρυα.
Άλλο αίτιο είναι η ανώμαλη θέση των βλεφάρων, όπως συμβαίνει όταν αυτά είναι χαλαρά, σε πάρεση προσωπικού νεύρου (π.χ. από ψύξη) είτε γυρίζουν προς τα μέσα (εντρόπιο βλεφάρου). Άλλα αίτια είναι οι όγκοι των βλεφάρων, τραύμα ή συγγενή ελλείμματα βλεφάρου.
Έπειτα από πάρεση του προσωπικού νεύρου μπορεί να δακρύζει ο ασθενής την ώρα ενός γεύματος, εμφανίζοντας τα «κροκοδείλια δάκρυα», κάτι που διορθώνεται με μπότοξ. Επίσης, ασθενείς με θυρεοειδική νόσο του οφθαλμού - εξόφθαλμο μπορεί επίσης να δακρύζουν.
Ανάλογα με την περίπτωση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η φλεγμονή, που λέγεται βλεφαρίτιδα ή ξηροφθαλμία, ή και να γίνει επέμβαση αποκατάστασης της θέσης των βλεφάρων. Αυτή η επέμβαση μπορεί να συνδυαστεί και με βλεφαροπλαστική.
Μία άλλη συχνή αιτία που τα δάκρυα ξεχειλίζουν είναι όταν ο πόρος που οδηγεί τα δάκρυα από το μάτι προς τη ρινική κοιλότητα είναι είτε στενωμένος είτε φραγμένος (σε παιδιά και σε ενήλικες).
Η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι σοβαρή, γιατί, πέρα από το γεγονός ότι επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενούς, μπορεί να προκαλέσει δακρυοκυστίτιδα, δηλαδή να δημιουργηθεί φλεγμονή στον ασκό που φιλοξενεί τα δάκρυα. Έτσι, εκεί ακριβώς αρχίζει να μαζεύεται πύο, το οποίο κυκλοφορεί πάνω στο μάτι και μπορεί να δημιουργηθεί απόστημα στον κερατοειδή, το οποίο μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε διάτρηση του ματιού.
Να σημειώσουμε ότι, αν κάποιος ασθενής θέλει να κάνει επέμβαση καταρράκτη, θα πρέπει πρώτα να διορθώσει το πρόβλημα της δακρύρροιας, αν έχει.

Η θεραπεία
Η προφανής ερώτηση είναι αν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης του αποφραγμένου δακρυϊκού πόρου. Η απάντηση είναι καταφατική: οι ασθενείς που για χρόνια φοβούνταν να κάνουν επέμβαση, μπορούν πλέον να την κάνουν με μια πρωτοποριακή μέθοδο – τεχνική, που έχει χτιστεί σε αρκετά χρόνια πείρας και λέγεται ενδοσκοπική ασκορινοστομία.
Ο σκοπός αυτής της επέμβασης είναι, από τη στιγμή που ο ρινοδακρυϊκός πόρος είναι αποφραγμένος, να δημιουργηθεί μια νέα παροχέτευση δακρύων ανάμεσα στο δακρυϊκό ασκό και το εσωτερικό της μύτης, μέσω μιας παράκαμψης (bypass) πιο ψηλά από το επίπεδο της απόφραξης του ρινοδακρυϊκού πόρου.
Με την τεχνική αυτή εισάγονται με μια μικρή κάμερα, με ένα ενδοσκόπιο μέσα από τη μύτη, κάποια μικροεργαλεία ή laser και μπορούμε να οδηγήσουμε τα δάκρυα να πέφτουν μέσα στη ρινική κοιλότητα, και έτσι να λυθεί το πρόβλημα.
Στην περίπτωση όπου συνυπάρχουν όλες οι αιτίες (φλεγμονή οφθαλμού με χαλαρό βλέφαρο και φραγμένο δακρυϊκό πόρο), χρειάζεται σύνθετη αντιμετώπιση από τον ειδικό χειρουργό, ώστε να διορθωθούν οι αιτίες σε μια εγχείρηση κατά την οποία θα διενεργηθούν όλες οι επεμβάσεις.
Οι ασθενείς με δακρύρροια χρειάζεται να έχουν πλήρη εκτίμηση, έτσι ώστε να εντοπιστεί η ακριβής αιτία και να αποφασιστεί το ακριβές πλάνο της θεραπείας. Οι σύγχρονες μέθοδοι εξασφαλίζουν το υψηλότερο επίπεδο διάγνωσης και αντιμετώπισης από τον ειδικό βλεφάρων, δακρυϊκής συσκευής και κόγχου.